Gemeente Tilburg kiest voor community aanpak bmn

In de nieuwe mobiliteitsvisie van Tilburg is gekozen voor de community aanpak van het Brabant mobiliteitsnetwerk. Tilburg richt zich onder meer op slimme technologie, gedrag en samenwerking. In een interview met wethouder Mario Jacobs vroegen wij hem wat zijn motieven en verwachtingen zijn van de community aanpak.

Waarom heeft Tilburg gekozen voor de community aanpak?

Als je kijkt naar onze nieuwe mobiliteitsaanpak, dan staat samenwerking hoog in het vaandel. Vroeger werkte je vanuit een hiërarchie, waarbij infrastructuur voorop stond, was technologie een beetje van belang en daarna volgde pas samenwerking en gedrag. Inmiddels is dat beeld veel evenwichtiger en is samenwerking een van onze pijlers en zelfs het startpunt voor ons mobiliteitsbeleid. De community aanpak van het bmn is een goede manier om die samenwerking op te bouwen en op de juiste manier in te zetten.

Wanneer vindt u de community aanpak voor de mobiliteitsvisie van Tilburg geslaagd en bent u tevreden?

Wat mij betreft is de community aanpak geslaagd als je daadwerkelijk concrete veranderingen en verbeteringen merkt en ziet dat de eindgebruiker daar baat bij heeft. Als de community leden en de reizigers tevreden zijn ben ik het ook. De community aanpak vereist een andere manier van denken. We moeten dit echt samen doen. En kijken hoe we op de beste manier kunnen samenwerken. Het moet niet alleen een praat circus worden maar er moeten concrete acties uit voortvloeien. Daarom is het van belang dat we doorpakken. Vaak kom je tot mooie intenties met elkaar, maar wat het buiten betekent blijft toch nog onderbelicht.

Van welke mobiliteitsaanpak wordt u enthousiast?

Smart Mobility is natuurlijk een enorm interessant onderwerp. En ik ben geïnteresseerd in hoe we daar nog beter gebruik van kunnen maken. Er wordt nu bijvoorbeeld al gewerkt aan slimme snelwegen. Maar hoe zorg je ervoor dat je die innovatie doortrekt naar je onderliggend wegennet? Het heeft geen zin om een slimme snelweg te hebben, als je onderliggend wegennetwerk dom is. Dit geldt voor personenvervoer, maar ook vooral voor vrachtvervoer is dat heel interessant. Het vrachtverkeer verzorgt nu vaak de grootste overlast.

Door het bouwen aan slimme toepassingen, kan de doorstroming verbeteren, waar zowel de samenleving, als het bedrijf en de economie mee gediend is. Er loopt nu een pilot voor platooning met o.a. Ahold. Dat zie ik heel graag meer gebeuren in de toekomst. Naast de slimheid voor de logistiek en de auto zie ik daarnaast ook veel mogelijkheden voor smart mobility oplossingen voor fietsers en voetgangers.

Er zijn al veel toepassingen en innovaties die nog veel slimmer kunnen worden ingezet. Nieuwe dingen toepassen op een oude manier. Denk bijvoorbeeld aan regensensoren. We kunnen nu al via buienradar voorspellen of het gaat regenen of niet. Wat nu als we een buienradar koppelen aan de cloud en de stoplichten er sneller door op groen kunnen laten springen als het regent? Het kan bijvoorbeeld zorgen voor een betere doorstroom van het fietsverkeer in de binnenstad. We kunnen ons dus nog veel beter afstemmen op de dingen die je al kan voorspellen, en dat biedt mogelijkheden.

Bent u zelf op de fiets vandaag?

Ja ik ben op de fiets en ik ga nu met de fiets naar het station en neem daar de trein. Je moet de mobiliteit zoeken die het beste past bij de situatie.

Meer informatie

Lees verder op de website van de Gemeente Tilburg voor meer informatie over de Tilburgse mobiliteitsaanpak.

Wat is de cruciale factor om van mooie vergezichten tot daadwerkelijke gedragsverandering te komen?

Dat begint eigenlijk met de hele simpele vraag die iedereen zichzelf eerst moet stellen: ‘what’s in it for me?’ Het overstijgende belang is voor mensen vaak nog te abstract. De kunst is natuurlijk dat het eigen belang uiteindelijk wordt omgezet naar meer synergie en dat het inzicht ontstaat in de winst die de leden bij elkaar kunnen behalen. Je hebt de anderen nodig om tot oplossingen te komen en op het moment dat dat besef ontstaat, begint de community te werken. “Als je doorhebt dat je de anderen nodig hebt om tot een oplossing te komen, stijg je boven je eigen belang uit.”

Waar liggen de grootste uitdagingen (betreffende deze aanpak?)

Voorheen werden belangen op tafel gelegd in de hoop dat de overheid de oplossing aan zou reiken. Nu wordt er veel breder gekeken naar alle belangen, en als de belangen bij elkaar liggen moet er worden gekeken naar de rode draad. “Het probleem van de een, kan de oplossing van de ander zijn.” Die cultuurverandering zal wennen zijn. Zowel voor de gemeente als voor andere bedrijven. Het eist van de gemeente ook een meer vraaggestuurde aanpak in plaats van een aanbodgerichte aanpak. En dat vraagt ook om een andere houding. Niet denken ‘dit is van jou’ en ‘dit is van mij’, maar meer daaronder kijken en beseffen: we hebben een gezamenlijk probleem en dat moeten we gezamenlijk oplossen. Je bent in dit geval zelf veel meer degene die ervoor nodig is om tot een oplossing te komen.

Het is sowieso belangrijk om niet teveel te denken vanuit problemen, maar vooral op zoek te gaan naar de kansen. Wat mij nu wel eens opvalt is dat er pilots worden opgezet, maar als de pilot slaagt, is het klaar. Eigenlijk heeft een pilot een te duidelijk begin en een te duidelijk einde. Als je pilot een einde heeft, moet je meteen vaststellen: waar zit dan je nieuwe begin?
Volgens mij moet er zo ook worden gekeken naar communities. Als er succes is behaald bij de ene community moet dat als een start voor een volgende gezien worden. Eigenlijk bij elke experiment moet je al een moment inbouwen om een volgend experiment op te zetten. Je kunt de mensen die verantwoordelijk zijn voor de successen, ambassadeur maken voor een volgend initiatief.

Er is maar een weg en dat is samenwerking, maar de vraag is: hoe geven we dat het beste vorm? We werken niet meer volgens een plan, maar volgens een aanpak. Dit betekent ook dat we flexibeler moeten werken. Adaptief noemen we dat.